Zelden een cursus meegemaakt die zoveel effect op me heeft gehad. Ik werd er op een prettige manier onrustig van, al die nieuwe mogelijkheden. Het toepassen van een paar dingen heeft mijn werkzaamheden bij het Nationaal Archief en het omgaan met m’n vak al enorm verrijkt.
Ik heb er drie dingen uitgehaald: hoe ik beter op de hoogte kan blijven van ontwikkelingen in het vak, hoe ik de bibliotheekcollectie op andere manieren dan ik gewend was kan promoten en hoe ik m'n eigen netwerk uit kan breiden. Ik ben er in gedachten veel mee bezig geweest, vooral de afgelopen twee maanden. Hoe kan ik het toepassen voor de bibliotheek, bleef toch altijd mijn uitgangspunt. Pas aan het eind, bij ding 22 om precies te zijn, kroop ik achter mijn schuilnaam vandaan en meldde me onder eigen naam aan bij Archief en Bibliotheek 2.0 omdat ik de neiging kreeg te reageren (en dat kan alleen als je lid bent).
Naast wat je sec allemaal leert was ik onder de indruk van blogs van de anderen. Sommige collega's kunnen echt leuk en goed schrijven! Ik heb ook dankbaar gebruik gemaakt van ieders ideeën, vooral van diegenen die al een stukje verder waren. En verder zoomde het echt door het gebouw. Het is inspirerend om samen zo gefocust met iets nieuws bezig te zijn. Ik ben daarom blij dat de rest van de collega's nu ook gaat beginnen en dat ik binnenkort binnen de bibliotheek niet meer de enige 2.0 enthousiasteling ben.
Ik heb aan de cursus een aantal dingen overgehouden die mijn dagelijkse praktijk al veranderd hebben. Ik start mijn werkdag tegenwoordig niet meer met het bekijken van mijn mail maar met het bekijken van mijn Netvibes-pagina met daarop de berichten van Twitter en (leden van) Archief en Bibliotheek 2.0. en blog-updates. Twitter was trouwens een verrassing. Van te voren enorm sceptisch en nu kijk ik daar als eerste naar op m'n Netvibes.
Ook LibraryThing gaat mijn werkzaamheden veranderen. Zullen we het doen, ja we doen het, klonk het op een maandagmorgen. Met dank aan de collega's van het Vredespaleis, van wie we scriptjes kunnen krijgen om een en ander zo efficiënt mogelijk op LT te krijgen met doorklik-mogelijkheid naar onze bibliotheekcatalogus. We zullen niet streven naar volledigheid op LT, het gaat er om zichtbaar te zijn op plekken waar potentiële gebruikers aanwezig zijn. Vandaar dat ik in eerste instantie ook begon met de biografieën in de hoop dat de kruisbestuiving tussen geschiedenis en literatuur daar zijn werk doet en mensen naar onze collectie leidt.
Wat me verrast heeft, is de snelheid waarmee je zonder MT-besluit of grote overleggen een ding in de praktijk kunt brengen. Een beetje als een stelling in het manifest voor de archivaris 2.0: "Ik wacht niet tot iets perfect is voordat ik het vrijgeef en ik pas het aan op basis van reacties van gebruikers". Dat bevalt me wel, hoewel we natuurlijk nu wel moeten kijken hoe we de werkzaamheden rond LT zo efficiënt mogelijk kunnen doen naast de andere bibliotheekwerkzaamheden.
Voor de volgende reeks van 23-Archiefdingen zou ik wat meer aandacht willen zien voor de begin-dingen. Denk goed na over de naam van je blog, wees je bewust van wat je er op zet, wie het kan vinden etc. zonder er nou heel paranoia over te doen natuurlijk. Verder zou ik ook de waarde van het reageren op elkaar blogs nog willen benadrukken. Voor coaches zou het misschien zelfs verplicht moeten zijn te reageren op de blogposts van hun cursisten, vooral als een cursist zich dingen afvraagt of suggesties doet. Reageer, anders schrijf je zo in het luchtledige. Ik zou het ook iets klassikaler doen, zoals de maandagmiddag die er op een gegeven moment in is gebracht, zodat het mondelinge overleg ook wat bij kan dragen aan je web 2.0 activiteiten en je het ook wat meer legitiem in werktijd kan doen :-).
Ik heb er drie dingen uitgehaald: hoe ik beter op de hoogte kan blijven van ontwikkelingen in het vak, hoe ik de bibliotheekcollectie op andere manieren dan ik gewend was kan promoten en hoe ik m'n eigen netwerk uit kan breiden. Ik ben er in gedachten veel mee bezig geweest, vooral de afgelopen twee maanden. Hoe kan ik het toepassen voor de bibliotheek, bleef toch altijd mijn uitgangspunt. Pas aan het eind, bij ding 22 om precies te zijn, kroop ik achter mijn schuilnaam vandaan en meldde me onder eigen naam aan bij Archief en Bibliotheek 2.0 omdat ik de neiging kreeg te reageren (en dat kan alleen als je lid bent).
Naast wat je sec allemaal leert was ik onder de indruk van blogs van de anderen. Sommige collega's kunnen echt leuk en goed schrijven! Ik heb ook dankbaar gebruik gemaakt van ieders ideeën, vooral van diegenen die al een stukje verder waren. En verder zoomde het echt door het gebouw. Het is inspirerend om samen zo gefocust met iets nieuws bezig te zijn. Ik ben daarom blij dat de rest van de collega's nu ook gaat beginnen en dat ik binnenkort binnen de bibliotheek niet meer de enige 2.0 enthousiasteling ben.
Ik heb aan de cursus een aantal dingen overgehouden die mijn dagelijkse praktijk al veranderd hebben. Ik start mijn werkdag tegenwoordig niet meer met het bekijken van mijn mail maar met het bekijken van mijn Netvibes-pagina met daarop de berichten van Twitter en (leden van) Archief en Bibliotheek 2.0. en blog-updates. Twitter was trouwens een verrassing. Van te voren enorm sceptisch en nu kijk ik daar als eerste naar op m'n Netvibes.
Ook LibraryThing gaat mijn werkzaamheden veranderen. Zullen we het doen, ja we doen het, klonk het op een maandagmorgen. Met dank aan de collega's van het Vredespaleis, van wie we scriptjes kunnen krijgen om een en ander zo efficiënt mogelijk op LT te krijgen met doorklik-mogelijkheid naar onze bibliotheekcatalogus. We zullen niet streven naar volledigheid op LT, het gaat er om zichtbaar te zijn op plekken waar potentiële gebruikers aanwezig zijn. Vandaar dat ik in eerste instantie ook begon met de biografieën in de hoop dat de kruisbestuiving tussen geschiedenis en literatuur daar zijn werk doet en mensen naar onze collectie leidt.
Wat me verrast heeft, is de snelheid waarmee je zonder MT-besluit of grote overleggen een ding in de praktijk kunt brengen. Een beetje als een stelling in het manifest voor de archivaris 2.0: "Ik wacht niet tot iets perfect is voordat ik het vrijgeef en ik pas het aan op basis van reacties van gebruikers". Dat bevalt me wel, hoewel we natuurlijk nu wel moeten kijken hoe we de werkzaamheden rond LT zo efficiënt mogelijk kunnen doen naast de andere bibliotheekwerkzaamheden.
Voor de volgende reeks van 23-Archiefdingen zou ik wat meer aandacht willen zien voor de begin-dingen. Denk goed na over de naam van je blog, wees je bewust van wat je er op zet, wie het kan vinden etc. zonder er nou heel paranoia over te doen natuurlijk. Verder zou ik ook de waarde van het reageren op elkaar blogs nog willen benadrukken. Voor coaches zou het misschien zelfs verplicht moeten zijn te reageren op de blogposts van hun cursisten, vooral als een cursist zich dingen afvraagt of suggesties doet. Reageer, anders schrijf je zo in het luchtledige. Ik zou het ook iets klassikaler doen, zoals de maandagmiddag die er op een gegeven moment in is gebracht, zodat het mondelinge overleg ook wat bij kan dragen aan je web 2.0 activiteiten en je het ook wat meer legitiem in werktijd kan doen :-).
Posts
